Pasen: verpersoonlijking van lijden en verlossing

Dit bericht verscheen ook op De Wereld Morgen

Tegenwoordig draait Pasen vooral rond paaseieren rapen en ondertussen blijkbaar ook al rond cadeaus geven. Anderen denken dan weer dat Pasen rond de verrijzenis van Jezus draait, dat is natuurlijk correct, al missen vele mensen de hele context errond. Pasen is ook steeds het belangrijkste christelijke feest geweest en dus niet Kerstmis. Vooral de commerciële wereld heeft dat, mede door Sinterklaas en dus ook de Kerstman, verdraaid.

Het paasweekend begint eigenlijk op vrijdag: de dag dat Christus stierf aan het kruis Goede Vrijdag is een dag van bezinning en van onthouding. Op zich draait de hele vasten daarrond natuurlijk. Vele christenen hebben die vasten ondertussen herleid tot Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag. De meesten vasten zelfs gewoon niet meer. De vasten eindigt met Pasen. De dag de Jezus herrijst. Ik wil graag even stilstaan bij de betekenis die hier achter schuil gaat. Het draait helemaal niet rond chocolade paaseieren. Gek genoeg draait het ook niet rond de een of andere God.

Pasen wil ons leren omgaan met lijden, hetgeen inherent is aan het leven. De hele paasweek refereert daar ook naar: kruisiging, een doornkroon, … De goede week is een ware lijdensweg. Christus staat hierin voor een ware verpersoonlijking van het menselijk lijden. Op Goede Vrijdag sterft Christus aan het kruis. Omdat dat eenvoudig gezegd een triestige gebeurtenis is, aten christenen vooral vroeger geen vlees of snoep op vrijdag en dronken ze geen alcohol. Vrijen zou dan ook niet mogen trouwens. Een dag van soberte en onthouding dus. Vandaar dat vrijdag vroeger, toen vis nog veel goedkoper was dan vlees, dus visdag werd. Op Goede Vrijdag zelf werd die soberheid doorgaans nog eens zo groot. Mijn grootouders aten dan havermoutpap, gewoon gekookt eten was dan te veel weelde.
Uiteindelijk komt er met Pasen ‘verlossing’. Christus herrijst, het lijden is voorbij . Oftewel: heel erg clichématig gezegd: na regen komt zonneschijn.

Het is ook de reden waarom ik Pasen een veel mooier feest vind dan Kerstmis en waarom dit feest ook voor de christenen eigenlijk belangrijker is dan Kerstmis. Het is waar het leven om draait, het is het leren omgaan met lijden. Het leven is geen constant gelukkig iets, dat kan simpelweg niet, toch lijkt iedereen daar tegenwoordig naar te streven. Aanvaarden dat leven ook lijden is en ermee leren omgaan, maakt je wel een tevreden mens. Daarnaast is het ook een verhaal van hoop. Want bij elke vorm van lijden, kan er hoop zijn.

Op zich draait Pasen dus vooral daarrond. Het is niet toevallig dat dit in de lente wordt gevierd, wanneer de natuur terug tot leven komt na een doodse periode. Wist je trouwens dat eieren symbool staan voor de start van nieuw leven, vruchtbaarheid en groei? Daarom versierden de Kelten rond hun lentefeest eieren. De Kelten vierden immers de komst van de lente en zo werd hun lentefeest de inspiratie voor het christelijk paasfeest. In beide feesten zit immers wederopstanding.

Even een filosofische les tijdens deze paasweek, want dat zijn de verhalen in de bijbel eigenlijk: een soort van filosofie of levenslessen. Hoewel ook ik niet gelovig ben, vind ik dat er veel uit te halen is. De diepere betekenis van deze verhalen vind ik prachtig, ik vind het mooi die te zien en daaruit te leren. Daarom deel ik het ook graag verder.

Daarnaast heb ik Jezus ook steeds een zeer intrigerend en inspirerend figuur gevonden. Ik zie hem misschien niet als de zoon van God, maar die man had iets. Hij is voor mij misschien eerder een hippie avant la lettre, een opstandeling en een rebel.

Ik wens jullie hoe dan ook een vrolijk Pasen of een fijn lentefeest!

2 gedachten over “Pasen: verpersoonlijking van lijden en verlossing”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s